Üre 46 N Gübre
ÜRE 46 N GÜBRE
Kimyasal gübreler içinde en fazla azot içeren granül yapılı, beyaz renkli,suda eriyen bir gübredir. Üre yeterli düzeyde verildiğinde çiçeklenmeye etki ettiği gibi kök ve gövde gelişimini olumlu etkiler.
Yeşil aksam oluşumunu teşvik ederek, bitkinin güneşten faydalanmasını sağlar.
Böylece verim artışına sebep olur. Az verildiğinde bitki gelişmesi yavaşlar, tane ve meyve verimi düşer. Ürenin tohum ve köklere yakın verilmemesi gerekir. Sonbaharda ekimle birlikte ve ilkbaharda üst gübre olarak kullanılabilir. Üst gübre olarak kullanıldığında; toprak yüzeyinde kalan ürede azot kaybı olacağından hafif toprak işlemesi ile toprak altına gömülmesinde fayda vardır.
Beyaz renkte olup, pril yada granül şeklindedir. Piyasada satılan azotlu gübreler içinde en yüksek oranda azot ihtiva edip, 100 kilosunda 46 kilo saf azot bulunur. Tüm ürünlerde bitkilerin azot ihtiyacını karşılamak amacıyla, bitki gelişmesinin bütün evrelerinde kullanılabilen bir üst gübredir. Bitkiler azot ihtiyacını daha çok amonyum ve nitrat formundaki azot kaynaklarından karşılarlar, bu nedenle üreyi de doğrudan bünyelerine alarak besin maddesi olarak kullanabilirler. Ancak bu gübrenin bitkilere daha faydalı hale gelmesi için parçalanarak amonyum veya nitrata dönüşmesi gerekir. Bu itibarla üre gübresi özellikle üst gübre olarak kullanıldığı durumlarda amonyum sülfat ve amonyum nitrat gibi gübrelerden daha erken zamanlarda uygulanması gerekmektedir. Yetersiz kullanımında, bitkinin gelişmesi yavaşlar, yapraklar sararır ve verim düşer.
İçerik
Standart TS 4837 – EC Fertilizer
Formül (NH2)2 CO
Renk & Görünüm Beyaz renkte, pril - Granül tanecikler halinde
Azot oranı Min. 46%
Karbon %20
Hidrojen %7
Oksijen %27
Nem Max.%0.5 – 0.7
Ambalaj İç kısmı polietilen, dış kısmı polipropilen 50 kg lık torbalarda
satışa sunulmaktadır.
Üre %46 – Pril ve Granül Gübresi
• Tercihen yağışlı bölgelerde kullanılmalıdır. Geçit ve kurak bölgelerde de kullanılabilir.
• Sonbaharda kullanıldığı gibi ilkbahar veya yaz aylarındaki azot ilaveleri için de tercih edilebilir.
• Kurak bölgelerde yağışlardan önce toprağa gömülmek veya karıştırılmak suretiyle tatbik edildiği taktirde gübredeki azot kaybı en düşük düzeye indirilmektedir.
• Fazla miktarda uygulanması gerektiğinde bir defada değil de birkaç kısma bölünerek verilmelidir.
• Toprağa verildikten sonra derhal toprağa karıştırılmalıdır, aksi taktirde, toprak yüzeyinde kalan gübrenin toprakta parçalanmasından sonra gaz halinde azot kayıpları olmaktadır. Bu kayıplar kireçli ve kumlu topraklarda çok daha yüksek oranlarda olur. Bu kayıpları en aza indirmek için ürenin 8-10 cm derine uygulanmasında fayda vardır.
• Fazla miktarda ve bitki köklerine ve tohumlara yakın verildiğinde çok hızlı hidrolize uğradığı için toksit (zehirlenme) etki yapmaktadır. Bu nedenle bitki köklerine ve tohuma temas ettirilmeden, hafif toprağa gömüldüğünde etkinliği artmaktadır. Elma ve turunçgillerde yapraklara püskürtmek suretiyle de verilmektedir.
• Tahıllarda üre gübresinin yarısı ekimle beraber, diğer yarısı ise kardeşlenmeden (bir tohumdan birden fazla bitki çıkması) önce toprağa verilmelidir. Ekimden önce atılırsa yıkanarak kayba uğramaktadır.